İnsanların Hayatlarından Geçen Kız

Evet evet, o kız.

Eminim tanırsınız.

Hani saçları şöyle, gözleri böyle.

Gülümser genelde...

İnsanların Hayatlarından Geçen Kız deniyor galiba,

Yanılırsam düzeltin.

Elinde hep bir bavul var,

Bir de cebinde mendil saklar.

Bu kız, adından da belli olduğu üzere,

İnsanların hayatlarından geçer.

Bir espri bırakır, bir şarkı fısıldar.

En güzel dizelerini okur şiirden anlamayanlara.

İnsanlar onunla çok iyi anlaşır,

Hatta hemen kaynaşır.

Yüzlerine bir renk gelir,

Bu renk kırmızı, mor ya da mavi olabilir.

Fakat zaman yerinde durmayan bir kimsedir.

Kızın etrafında zıplayarak insanlara kendini gösterir.

Gece yarısı, öğle, akşam, sabah

Akrep dönüp durur havada

İnsanlar şöyle bir süzer kızı

"Bizi canlı hissettiriyorsun." derler. 

Fakat sonunda paltolarını askılıktan alıp eklerler:

"Ama bu kadarı yeter."

Ne saçma bir ismi var bu kızın.

O geçmiyor ki insanların hayatından!

Bakın evi ve kapısı hep aynı yerde.

Oturuyor sessizce sandalyesinde.